سیفیلیس عفونتی است که از طریق روابط جنسی منتقل می‌شود. این بیماری با دارو قابل درمان است اما در صورت عدم درمان مناسب می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی مانند آسیب به قلب، مغز، ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و بینایی بیماران شود. جهت کاهش انتقال عفونت پیشنهاد می‌شود در هنگام روابط جنسی همیشه از کاندوم استفاده کنید.
سیفیلیس چیست؟
سیفیلیس عفونتی است که پس از رابطه جنسی واژینال، مقعدی و یا دهانی با فردی که دچار این عفونت است منتقل می‌شود. عامل ایجاد بیماری یک باکتری است و با داروهای آنتی بیوتیک قابل درمان است. اما عدم درمان می‌تواند آسیب‌های دائمی و جبران ناپذیری مانند از دست دادن بینایی، آسیب‌های مغزی و … ایجاد نماید.
مراحل بیماری سیفیلیس
بیماری سیفیلیس در طی 4 مرحله پیشرفت می کند. این بیماری در هر مرحله علائم متفاوتی را ایجاد می‌‌نماید. بیماری در مرحله‌ی اول و دوم قابلیت سرایت بیشتری دارد. مراحل این بیماری به ترتیب عبارتند از:
سیفیلیس اولیه
2 تا 12 هفته پس از وارد شدن باکتری به بدن این مرحله ایجاد می‌شود. در این مرحله یک زخم صاف و سفت به نام شانکر در ناحیه‌ی تناسلی و یا دهان ایجاد می‌شود. شانکر معمولا کوچک بوده و موجب ایجاد درد نمی‌شود بنابراین حتی ممکن است برخی بیماران از وجود این زخم در بدن خود اطلاعی نداشته باشند. شانکر پس از چند هفته و یا چند ماه به صورت خود به خود از بین می‌رود اما از بین رفتن شانکر به معنای درمان بیماری نیست. در صورتی که سیفیلیس در این مرحله درمان نشود بیماری به مرحله‌ی دوم وارد می‌شود.
سیفیلیس ثانویه
پس از 1 الی 6 ماه بعد از اینکه زخم اولیه برطرف شد، جوش‌هایی سفت و ناهموار به وجود می‌آیند. این جوش‌ها ممکن است تمام بدن حتی کف دست و کف پاها را بپوشانند. این جوش‌ها معمولا موجب ایجاد خارش نمی‌شوند. در این دوره ممکن است علائم زیر نیز ایجاد شود:
- تب
- خستگی
- زخم‌هایی روی پوست مانند زگیل تناسلی
- درد عضلانی
- کم شدن وزن
- سردرد
- ریزش مو
- تورم غدد لنفاوی
این علائم ممکن است در طی ماه‌ها و یا سال‌های متمادی ایجاد شوند و سپس از بین بروند. از بین رفتن جوش‌ها و یا نداشتن علائم به این معنی نیست که عفونت از بین رفته است. بدون درمان مناسب در این مرحله، سیفیلیس وارد دوره‌ی نهفته می‌شود.
سیفیلیس نهفته
در صورتی که درمان مناسب در 2 مرحله‌ی قبلی صورت نگیرد سیفیلیس وارد این مرحله‌ی نهفته می‌شود. در این مرحله هیچ گونه علائمی از بیماری وجود ندارد. گاهی ممکن است علائم به صورت خفیف عود نماید. با اینکه در ظاهر هیچ گونه علائمی وجود ندارد اما باکتری به تدریج به قلب، استخوان‌ها، اعصاب و اندام‌ها آسیب‌های جدی وارد می‌کند. این مرحله ممکن است تا 20 سال ادامه داشته باشد. انتقال عفونت به شریک جنسی در این مرحله نادر است.
سیفیلس دیررس
بیماری سیفیلیس در بسیاری از افراد در مرحله‌ی نهفته به صورت خود به خود درمان می‌شود اما حدود 20 درصد از بیماران ممکن است وارد مرحله چهارم یا سیفیلیس دیررس شوند. پیشرفت بیمای سیفیلیس پس از مرحله‌ی نهفته می‌تواند مشکلات جدی و گسترده‌ای را ایجاد نماید. این مشکلات با سرعت آرام پیشرفت می‌نمایند. برخی از عوارض بیماری در مرحله‌ی چهارم عبارتند از:
- آسیب مغزی به صورت زوال عقل، اختلال در تشخیص و شناخت
- بیماری‌های قلبی
- اختلالات حرکتی به دلیل مشکلات عضلانی
- تشنج
- اختلال در بینایی و از دست دادن بینایی به صورت کامل
نحوه انتقال بیماری سیفلیس
سیفیلیس یک بیماری مسری است که در مرحله‌ی اول و دوم یعنی زمانی که زخم و جوش‌های پوستی وجود دارد منتقل می‌شود. به طور معمول این بیماری از طریق تماس‌های جنسی منتقل می‌شود، حتی اگر دخول و انزال وجود نداشته باشد اگر بدن شما با زخم و یا جوش‌های بدن فرد مبتلا تماس داشته باشد این بیماری قابل سرایت است.
مادران مبتلا به سیفیلیس می‌توانند این بیماری را جنین خود منتقل کنند.
دست زدن به اشیایی مانند ظروف، دستگیره و یا استفاده از صندلی توالت مشترک نمی‌تواند باعث انتقال باکتری شوند. زیرا عامل بیماری روی اشیا زنده نمی‌ماند.
بیش تر بخوانید => ارگاسم خشک
تشخیص بیماری سیفیلیس
پس از مراجعه به پزشک، ابتدا در مورد سابقه رابطه‌های جنسی شما و اینکه آیا از کاندوم استفاده کرده‌اید و …. سوالاتی تهیه می‌شود. در این مرحله باید به صورت صادقانه به پزشک خود پاسخ دهید. سپس آزمایش‌هایی برای شما توصیه می‌شود که عبارتند از:
- آزمایش خون جهت بررسی علائم عفونت
- نمونه برداری از زخم سیفیلیس
درمان سیفیلیس
درمان مناسب برای این بیماری، درمان با داروهای آنتی بیوتیک است. پنی سیلین متداولترین دارویی است که در درمان سیفیلیس موثر است. دوز موثر دارو و یا مدت زمانی که دارو باید مصرف شود با توجه به اینکه سیفیلیس در کدام مرحله قرار دارد و علائم بیمار تعیین می‌شود.
نکته مهم این است حتی در صورتی که زخم و علائم بیماری از بین رفت، باید تمام داروها را به طور کامل مصرف نمائید.
در صورتی که در حال حاضر شریک جنسی دارید باید شریک جنسی شما نیز تحت آزمایش و درمان قرار بگیرد.
پس از پایان دوره درمان، آزمایش خون گرفته می‌شود تا پزشک اطمینان حاصل نماید که عفونت به طور کامل از بین رفته است.
بعد از تشخیص بیماری سیفیلیس باید با تمام افرادی که در 2 سال گذشته با آنها رابطه‌ی جنسی داشته‌اید تماس بگیرید و از آنها بخواهید تا آزمایش‌های مربوطه را انجام دهند.
نتیجه گیری
به یاد داشته باشید که تشخیص زودهنگام بیماری سیفلیس و شروع به درمان، می‌تواند به طور قابل توجهی از عوارض این بیماری جلوگیری کند. بنابراین، در صورتی که احساس می‌کنید ممکن است به این بیماری مبتلا شده‌اید، بهتر است هر چه سریعتر با یک پزشک متخصص عفونی مشورت کنید.
