سندرم مثانه بیش فعال

مثانه بیش فعال که سبب باعث ادرار مکرر و ناگهانی می شود، ممکن است کنترل آن دشوار باشد. در این شرایط ممکن است فرد به صورت مکرر احساس نیاز به دفع ادرار در طول روز و شب شود. ممکن است فرد به بی اختیاری ادراری فوری دچار شود. این سندرم سبب احساس خجالت، منزوی شدن در کار و اجتماع شود. اما خبر خوب این است که می توان علت این مشکل را تشخیص داد. تغییرات غذایی، دفع ادرار به موقع تکنیک های نگه داشتن مثانه با استفاده از عضلات کف لگن می تواند به کنترل و درمان این سندرم کمک کند.

علائم مثانه بیش فعال چیست؟

مثانه بیش فعال شامل علائم و نشانه هایی است که به شرح زیر است :

نیاز فوری به دفع ادرار

فرد ممکن است نیاز ناگهانی و غیرقابل کنترل به ادرار کردن داشته باشد. این در شرایطی است که احساس نیاز به تخلیه ادرار داشته باشید و زمان کوتاهی برای رفتن به دستشویی دارید.

ادرار مکرر

نیاز مکرر به ادرار کردن بدین معنی است که فرد بیش از حد نرمال به دستشویی جهت تخلیه ادرار می رود.

بی اختیاری فوری

بی اختیاری فوری یک نیاز ناگهانی و غیرقابل کنترل برای ادرار کردن است و ممکن است ادرار شما نشت کند.
شب ادراری شب ادراری نیاز به بیدار شدن برای ادرار کردن حداقل دو بار در هر شب است.

علل اصلی سندرم مثانه بیش فعال

یک سری شرایط و آسیب هایی می توانند بر عضله دترسور اثر بگذارند. همین سبب پرکاری مثانه می شود. عضله دترسور شامل مجموعه ای از فیبرهای عضلانی صاف در دیواره مثانه است. از مهم ترین عللی که سبب بیش فعالی مثانه می شود، عبارتند از :

ترومای شکمی

در خانم ها، بارداری و زایمان می تواند سبب کشیده و ضعیف شدن عضلات لگن شود. عضلات لگن، ماهیچه ها و بافت هایی هستند که از اندام های زیر شکمی حمایت می کنند. در صورت ضعیف بودن عضلات لگن، ممکن است کارکرد مثانه از حالت طبیعی خود خارج شود.

آسیب عصبی

گاهی اوقات بدن سیگنال هایی را جهت ادرار کردن در زمان نامناسب به مغز و مثانه می فرستد. برخی از بیماری ها و تروما می توانند سبب آسیب عصبی شوند، از جمله :

• جراحی لگن یا کمر
• فتق دیسک
• پرتودرمانی
• بیماری پارکینسون
• مولتیپل اسکلروزیس یا سکته مغزی

داروها، الکل و کافئین

تمامی این موارد سبب بهم ریختن اعصاب و کسل شدن افراد شوند. این مواد، بر سیگنال های مغز تأثیر می گذارد و سبب سرریز شدن مثانه می گردد. دیورتیک ها و کافئین ممکن است سبب پرکاری مثانه شوند و به همین دلیل نشت ادرار قطعی است.
عفونت. عفونتی مانند عفونت مجاری ادراری (UTI) می تواند اعصاب مثانه شما را تحریک کند و باعث شود مثانه شما بدون هشدار فشرده شود.
اضافه وزن. داشتن اضافه وزن می تواند فشار بیشتری بر مثانه شما وارد کند که می تواند باعث بی اختیاری فوری شود.
کمبود استروژن بعد از یائسگی تغییرات هورمونی ممکن است باعث بی اختیاری فوری شود. استروژن درمانی فقط واژینال می تواند کمک کند.

مثانه بیش فعال چگونه تشخیص داده می شود؟

متخصص اورولوژی می تواند با بررسی علائم شما و انجام معاینه فیزیکی از اندام های اطراف لگن و راست روده مثانه بیش فعال را تشخیص دهد. جهت تشخیص سوالاتی پرسیده می شود که به شرح زیر است :

علائم شما چیست؟
چه مدت است که این علائم را دارید؟
آیا سابقه خانوادگی مثانه بیش فعال دارید؟
چه داروهای بدون نسخه و نسخه ای مصرف می کنید؟
چه نوع مایعاتی در طول روز می نوشید؟
در چه ساعتی از روز مایعات خاصی مصرف می کنید؟
در طول روز چه می خورید؟
همچنین ممکن است شما را به یک متخصص اورولوژی ارجاع دهند. اورولوژیست پزشکی است که در بیماری ها و شرایطی که دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی شما را تحت تاثیر قرار می دهد تخصص دارد.

چه آزمایشاتی برای تشخیص مثانه بیش فعال انجام می شود؟

آزمایش هایی که جهت تشخیص مثانه بیش فعال صورت می گیرد، به شرح زیر است :

آزمایش ادرار

آزمایش ادرار (آزمایش ادرار) جنبه های بصری، شیمیایی و میکروسکوپی ادرار شما را بررسی می کند. متخصص گلبول های قرمز، گلبول های سفید و باکتری ها را جستجو می کند. اگر هر یک از آنها را در نمونه ادرار خود دارید، ممکن است عفونتی داشته باشید که باعث OAB می شود.

تست یورودینامیک

تست‌های اورودینامیک میزان ادرار باقی‌مانده در مثانه بعد از رفتن به دستشویی، میزان ادرار کردن، سرعت ادرار کردن و فشار وارده بر مثانه را اندازه‌گیری می‌کنند که با ادرار پر می‌شود.

سونوگرافی

سونوگرافی یک آزمایش تصویربرداری غیر تهاجمی است که به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهد تا مثانه شما را با جزئیات بررسی کند.
توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. سی تی اسکن یک آزمایش تصویربرداری غیرتهاجمی است که تصاویر سه بعدی از مثانه شما تولید می کند.
سیستوسکوپی یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از یک ابزار ویژه (سیستوسکوپ) برای بررسی داخل مثانه شما از مجرای ادرار استفاده می کند. ارائه دهنده معمولاً از ژل بی حس کننده استفاده می کند تا در مجرای ادرار خود احساس درد نکنید. در موارد نادر، ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده کنند، بنابراین شما بیدار نیستید، حرکت نمی کنید و هیچ دردی احساس نمی کنید.